Geschiedenis van de
Benedictinessen van Schotenhof
Stichting "Vita et Pax"
Congregatie van Monte Oliveto

Vele mensen in Schoten en omgeving kennen 'Vita et Pax'.
Ze denken dan vaak allereerst aan de school, die gesticht is door de priorij van de Benedictinessen.

Vaak weten ze niet dat "Vita et Pax" het devies is van een stichting waartoe de priorij behoort, en dat die stichting een tak is van de grote familie van de witte benedictijnen en benedictinessen, ook genoemd Olivetanen (naar de aartsabdij Monte Oliveto in Italië, nabij Siena).

Binnen deze tak stichtte Dom Constantinus Bosschaerts in 1926 de "Vita et Pax"-stichting, met een bijzondere aandacht voor de vernieuwing van het monastieke leven, de liturgie, de kunst, de oecumene, en de samenwerking met leken.

Tot die Stichting behoren momenteel (behalve de monniken van Turvey en de oblaten van "Vita et Pax") de Benedictinessen van Schotenhof met drie kloosters: Schotenhof (België), Turvey (Engeland) en Ribeirão Preto (Brazilië).

Vader Stichter Constantinus in de tuin

Het eerste groepje monialen zocht in 1926 een onderkomen in de omgeving Antwerpen en vestigde zich tenslotte in de villa "Le Perron" te Schoten, nu de priorij "Regina Pacis" in de Sint-Amelbergalei 35.

De gemeenschap is de historische voortzetting van de "Communauté de l'Immmaculée Conception", opgericht door Marie Chevalier te Rouen in Frankrijk in de jaren na de Franse revolutie.

Marie Chevalier wilde religieuze worden, maar bij het uitbreken van de revolutie werden alle kloosters gesloten. Zij begon een winkel en wijdde zich aan de bescherming van priesters en religieuzen. Toen de tiendagenwerkweek werd ingesteld, weigerde zij haar winkel op zondag open te houden. Zij werd veroordeeld tot de guillotine.

Het was haar broer die de lijst van de ter dood veroordeelden moest voorlezen; hij zag haar naam en sloeg die over. De volgende dag werd Robespierre vermoord en kwam zij onverwacht vrij.

Zodra de omstandigheden het toelieten, verzamelde zij een groep jonge meisjes om zich heen en begon haar oude droom te verwezenlijken. Met de toestemming van de kardinaal van Rouen werd haar kloostergemeenschap in 1825 officieel opgericht onder de naam "Immaculée Conception".

In 1877 verhuisden de zusters naar Igoville, in 1878 werd hun klooster een benedictijnse priorij, in 1892 sloten ze zich aan bij de congregatie van Monte Oliveto Maggiore en ontvingen het witte habijt.

Ten gevolge van een onrechtvaardige wetgeving die ook de religieuzen in Frankrijk viseerde, weken de monialen in 1902 uit naar Engeland. Tot in 1921 verbleven zij in Bicester, daarna in Eccleshall.

Het was een tijd van tegenslagen, beproevingen en armoede. Hun priester was overleden en kreeg geen opvolger. Op 27 januari 1923 kwam de keer door de komst van Dom Constantinus Bosschaerts, benedictijn uit Affligem. Door hem raakte de kleine gemeenschap uit het slop en kwam tot nieuwe bloei. Zij werden de eerste monialen van "Vita et Pax"

Door Dom Constantinus gesensibiliseerd voor het oecumenische ideaal van de eenheid van alle christenen, kwamen de zusters met de stichter in 1926 terug naar het continent, waar zij zich vestigden in Schotenhof, eerst in het toenmalige "Hof ter Donck", vijf jaar later in de Sint- Amelbergalei, waar de monialen nog steeds wonen in de priorij "Regina Pacis".