Het klooster is toegewijd aan de Moeder Gods, de koningin van de vrede. Er is geen sprake van een klassiek kloostercomplex.
Het hoofdgebouw, dat later de priorij werd, is in 1904 als privé-woning gebouwd door architect Frans van Dijck.
Het heeft een grote marmeren hal met trappenhuis in neoclassistische stijl, met mooie ontvangstkamers die als spreekkamers dienst doen.
Het gedeelte waar de zusters wonen is sober en eenvoudig.Een afzonderlijk verblijf voor de gasten, dat tegen het hoofdgebouw aanleunt, werd in 1965 gebouwd.
Hierin zijn 13 kamers, één of tweepersoons-, voor maximum 20 gasten.
Er is een eetzaal, en huiskamer met een goedgevulde boekenkast, een vergaderzaaltje en een stille ruimte.

Jarenlang heeft de grootste ontvangstkamer van de priorij dienst gedaan als kapel, met een aangrenzende kamer als priesterkoor en sacristie.
Toen deze behuizing al te krap werd, is er in de jaren '60-'63 een nieuwe kerk gebouwd, los van het bestaande gebouw.
Jacques Boseret was de architect van dit feest van licht en ruimte, met moderne materialen en structuren, waarin het altaar centraal staat.
Oorspronkelijk was er een scheiding wat betreft de plaatsen:
het koor van de monialen aan de ene kant, in vaststaande koorbanken met 70 plaatsen, en banken voor de gasten aan de andere kant.
Maar stilaan werden de gasten uitgenodigd om aan de kant van de monialen in de koorbanken plaats te nemen en dit wordt met graagte gedaan.
Er is weinig versiering: een groot rood kruisbeeld hangt in het midden, er zijn enkele iconen, er is een Mariabeeld en en wandkleed dat wisselt al naar gelang de liturgische tijd.




De dagelijkse diensten gaan door in de huiskapel, die in de jaren tachtig gebouwd werd, tegen de priorij aan.
Het stenen altaar en de houten beelden van Christus en van Maria zijn gebeeldhouwd door zuster Oda,
het geweven wandkleed dat Sint-Benedictus voorstelt, is van de hand van zuster Hadewijch.
In 1997 werden er in de tien bovenvensters glas-in-loodramen geplaatst door glazenier Herman Wouters.
Op het terrein, in de villa aan de Priorijlaan, bevindt zich het ikonenatelier en de Byzantijnse kapel.
Alle ikonen van de kapel zijn geschilderd door monialen van de priorij, ook de "Pantocratorfiguur",
de Christus in majesteit die sinds 1996 de koepel domineert.
~~~~
Vanaf de beginjaren van de priorij legden enkele monialen zich toe op het vervaardigen van liturgische gewaden.
Dit bescheiden begin groeide na de oorlog uit tot meerdere ateliers.
In het voormalige koetshuis bevindt zich een weef-, teken- en borduuratelier.
Daar staan spinnewielen, verschillende weefgetouwen en naaimachines, er worden ook wenskaarten vervaardigd,
en kaarsen beschilderd en teksten gecalligrafeerd, er is een voortdurende activiteit.
In een apart gebouw is het keramiekatelier ondergebracht en het beeldhouwatelier.
~~~~
In 1946 bij zijn abtswijding, werd aan Dom Constantlnus Bosschaerts opnieuw toelating verleend om met zijn stichting te werken voor de Hereniging.
In 1947 werd met de goedkeuring van de Oosterse Congregatie een byzantijnse tak toegestaan aan de kloosters van de Vita et Pax-stlchting in België.
In Schotenhof werd toen de Byzantijnse kapel ingericht.

Liturgie en koorgebed volgens byzantijnse ritus in het Grieks of Slavisch,
betekenden voor de zusters en oblaten die ervoor gekozen hadden, een enorme verrijking van inzichten,
een voedingsbodem voor spiritualiteit en gebed, en toegang tot interessante contacten met gelovigen van byzantijnse traditie.
De kapel en haar omgeving lenen zich bijzonder goed om belangstelling te wekken
voor de ikonen en daardoor voor de spiritualiteit van onze broeders en zusters uit het christelijke Oosten.